ondört şubat harici günlerde de er kişilerin yapması gereken eylemdir zira onlar nedense yanlızca yılda bir gün bunun olabildiğini düşünmektedirler.
(bkz: erkeklerin doğru bildiği yanlışlar)

(bkz: saygı duruşu)

askeri kamplarda sabah erken kalkanların gayet kolayca ulaşabilecekleri kum çeşididir. garibim askercikler sabahın kör vakitlerinde tüm sahili düzeltmektedirler çünkü.

yılların okulu iken adı nisantasi nuri akin lisesi olarak değiştirilip bir de üstüne üstlük karma yapılan en güzel altı yılımı geçirdiğim lise.

muhattabı işkembe çorbası ise gayet de yerinde söylenmiş olan bir sözdür. lakin kaç kişi ben gibi gıda maddeleri ile aralarında bağ kurup onlarla aslında monolog olan dialoglar yaşar ki?

ankara'da okurken isimsiz bir mektuptan çıkan muhteşem ümit yaşar oğuzcan şiiri .

işte istanbul
yorgun şehir
işte canından bezmiş boğaz vapurları
kaderli tramvaylar
ve galata köprüsünden telaşlı insanlar geçmektedir
bir gizli sevinç mahzun gözbebeklerinde
eriyen bir sükun kaldırımlarda adım adım
işte istanbul
istanbul dedim de seni hatırladım

balıkçı tepsilerinde gümüş balıkları
tekir, barbunya, canım uskumru, levrek
işte istanbul
kulaklarımda bir derin uğultu
hiç bitmeyecek
karşıda kızkulesi
gözleri yaşlı bir kadın gibi
ve minareler çaresizliğimizi haykırmakta allaha
caddelerinde başım dönüyordu
gecelerinde ağladım
istanbul o büyük şehir
o mahzun şehir
istanbul dedim de seni hatırladım.

tarabya'da bir rum meyhanesi
kayık tabaklarda üç çeşit meze
karides
sardalya tavası
midye dolması
sonra kızarmış ekmek
ve kulüp rakısı
işte istanbul
sensiz yaşanmıyan şehir
nefes alınmayan belde
sen uzaklardaki istanbul hastası
bense istanbulda seni yaşadım
zaman, adın gibiydi dudaklarımda
istanbul dedim de seni hatırladım.

boğaziçinden bir vapur geçer
benim aklımdan senin gözlerin geçiyordu
- bebek. dediler, indim.
nereye baksam denizdi
mavi mavi bir hüzündü ayaklarımın altında
işte istanbul
haliç
çiçekpazarı
beyoğlu
beyoğlunun daracık sokaklarında seni aradım
içim ürpertilerle doldu, amansız korkularla
istanbul dedim de seni hatırladım.

istanbula kar yağıyordu
nasıl üşüdüğümü anlatamam
üşümekten öte bir şeydi bu
belki de yanlızlıktı
kar haline gelmiş gözyaşlarıydı insanların
uzak gemiler görüyordum
karlar altında beyaz gemiler
ve istanbulun ortasında
bir nehir akıyordu içime
soğuk, buzlu bir nehir
sensiz istanbul bile güzel değilmiş
anladım
işte istanbul
istanbul dedim de seni hatırladım

allah çarpsın ki allah yokdiye inandırmaya çalışan ve eğer hala inanmazsanız allah belanı versin diyecek olan kişidir.

alırken insanı tüm hastane ve eczaneye rezil rüsva eyleyen ilaç. tamam yeşil reçete ile veriyorsunuz da elli yere imza alıp, tc kimlik numarası , adres , telefon ne istersiniz kardeşim?

sana yolladığım onlarca oy ananın ak sütü gibi helal olsun dediğim cem karaca ve barış manço 'ya emanet ettiğim kerim tekin 'in yanında yerini almış ama ölmemiş adamım benim.

atilla kiyat paşa'nın güzel sesli , bağlama üstadı oğlu.

(bkz: özgür kiyat)

geçerken nedense taksicilerin '' abla kapıyı kitle istersen'' diye uyararmak durumunda kaldıkları semttir. fakat mimarisinin ve eski evlerinin gönlümdeki yeri ayrıdır keşke balat gibi orası da yenilense.

kardeşlerden birinin pis olduğu durumdur aksi halde neden insan kardeşini denize döksündür ki izmir kıyılarından??

hem evlenecek hem eğlenecek kızı bulduğunda evlen.

genellikle tek ayakları havada olmak sureti ile ettikleri yemindir.

(bkz: herkesin el fenerleri yanında mı)
(bkz: kenan doğulu mode on)

mantık dersindeki önermeleri hatırlatan cümledir.

solcu=>insan= dinsizdir

ağlamayı zorlaştıran ilaçtır kendisi.

hırtlığın bir derece düşüğüdür iyi bir çalışma ile tırtlıktan hırtlığa terfi edebilerler.

görev tanımı asıl olarak vatana millete hayırlı bir birey yetiştirmektir; bunun şartı da atatürkçülükten geçtiğine göre dolaylı olarak doğrudur efendim.